!!!...जय भवानी जय शिवाजी...!!!

॥शतकांच्याया यद्न्यातून उठली एक केशरी ज्वाला।
दहा दिशांच्या ह्रुदयामधुनी अरुणोदय झाला।
शिवप्रभुंची नजर फ़िरे उठे मुलुक सारा।
दिशा दिशा भेदित धावल्या खडगांच्या धारा।
हे तुफ़ान स्वातंत्र्याचे। हे उधान अभिमानाचे।
हे वादळ उग्र विजांचे काळोखाचे तट कोसळले चिरा चिरा ढळला।
दहा दिशांच्या ह्रुदयामधुनी अरुणोदय झाला।
सुप्रभात!!!!!!
गुपित
वार्याच्या झुळकेनी गोल गिरकी घेतली
मनोमन कोणीतरी शीळ का हो घातली?
सूर्याच्या किरणांनी नक्कीच जादू केली
फुला-पानांत मोतियाची माळ कशी हासली?
ढग बिचारे वार्यासोबत भरकटत चालले
मी कशी त्यात खुळी चित्रं काढत राहिले?
एका छोट्या पाखरानी टुणकन उडी मारली
मला कशी डौलदार एक बॅलेरिना दिसली?
उन्हात नागडा पाऊस पुरा दोनच क्षण पडला
डोळे मिटले तरी कसा धनु दिसत राहिला?
आरशात बघता एक सुंदर प्रतिबिंब उमटलं
खरं तर मनातलंच गुपित की हो प्रकटलं...
मनोमन कोणीतरी शीळ का हो घातली?
सूर्याच्या किरणांनी नक्कीच जादू केली
फुला-पानांत मोतियाची माळ कशी हासली?
ढग बिचारे वार्यासोबत भरकटत चालले
मी कशी त्यात खुळी चित्रं काढत राहिले?
एका छोट्या पाखरानी टुणकन उडी मारली
मला कशी डौलदार एक बॅलेरिना दिसली?
उन्हात नागडा पाऊस पुरा दोनच क्षण पडला
डोळे मिटले तरी कसा धनु दिसत राहिला?
आरशात बघता एक सुंदर प्रतिबिंब उमटलं
खरं तर मनातलंच गुपित की हो प्रकटलं...
बा॓लताना जरा सांभाळून...
बा॓लताना जरा सांभाळून...
शब्दाला तलवारीप॓क्षा धार असत॓,
फरक फक्त एवढाच की,
तलवारीन॓ मान तर,
शब्दांनी मन कापल॓ जात॓
जरी तलवारीच्या जखम॓तून रक्त
आणि शब्दांच्या जखम॓तून अश्रू...
य॓त असल॓ तरी,
दा॓घांपासून होणारी व॓दना मात्र सारखी असत॓.
म्हणून सांगतो शब्द जरा सांभाळून...
शब्दाला तलवारीप॓क्षा धार असत॓
शब्दच माणसाला जोङतात आणि
शब्दच माणसाला तोङतात
ह॓ शब्दच आह॓त, त॓ कधी रामायण
तर कधी महाभारत तर कधी कवीता रचतात
तुझ्या एका शब्दावर माझ॓ सर्वस्व अवलंबून आह॓
तुझ्या एका शब्दावर माझ॓ हसण॓
तर, तुझ्या एका शब्दावर
माझ॓ रडण॓ अवलंबून असत॓.
म्हणून म्हणतो शब्द जरा सांभाळून...
शब्दाला तलवारीप॓क्षा धार असत॓..........
शब्दाला तलवारीप॓क्षा धार असत॓,
फरक फक्त एवढाच की,
तलवारीन॓ मान तर,
शब्दांनी मन कापल॓ जात॓
जरी तलवारीच्या जखम॓तून रक्त
आणि शब्दांच्या जखम॓तून अश्रू...
य॓त असल॓ तरी,
दा॓घांपासून होणारी व॓दना मात्र सारखी असत॓.
म्हणून सांगतो शब्द जरा सांभाळून...
शब्दाला तलवारीप॓क्षा धार असत॓
शब्दच माणसाला जोङतात आणि
शब्दच माणसाला तोङतात
ह॓ शब्दच आह॓त, त॓ कधी रामायण
तर कधी महाभारत तर कधी कवीता रचतात
तुझ्या एका शब्दावर माझ॓ सर्वस्व अवलंबून आह॓
तुझ्या एका शब्दावर माझ॓ हसण॓
तर, तुझ्या एका शब्दावर
माझ॓ रडण॓ अवलंबून असत॓.
म्हणून म्हणतो शब्द जरा सांभाळून...
शब्दाला तलवारीप॓क्षा धार असत॓..........
याची सदस्यत्व घ्या:
पोस्ट (Atom)